شــــــــــادی ام

دیــــــــدن رویــــــــت بـــــود

نه نوشــــــــته ای کـــــــه فریـبـــــــم بدهـــــــد

مــــــن انســـــــــان نخستیــــــــن نیستــــــــم

کـــــــــه وجـــــــــودم

تشــــــــنه کــــــلام باشــــــــد...

.دیـوآنـﮧ ےِ روزْهآیـے هَسْتـ ـَم


کـﮧ مِهـربآטּ میشَوے . . .


حَتـّے اَگـ َـرْ نَـدآنمْ چـرآ . .

دلـم مـی خـواد بـدانم
چـه حالی داری
وقـتـی کـه این هـمـه
"دوسـتـت دارَم " ؟

بزرگي را گفتم زندگي چند بخش است ؟

گفت دو بخش : كودكي و پيري......

گفتم پس جواني چه شد ...

گفت با عشق ساخت ، با بي وفايي سوخت ، با جدايي مرد

تنهایی مال آدمای پاکه
وگرنه هرزه ها که تنها نمیمونن؟؟؟

هستند کسایی که از شدت دلتنگی به کما رفته اند !

حرف میزنند

راه میروند

نفس میکشند

اما چیزی حس نمیکنند !

هیچ چیز

فقط فکر...و فکر میکنند

اونی که اگه صد دفعه هم ناراحتش کنی ...

هربار میگه این دفعه آخریه که میبخشمت ...‏

و بازم با اخم میاد تو بغلت ...

 کبریتهای سوخته هم روزی درختان شادابی بودند,مانند

ما که روزگاری میخندیدیم قبل از انکه عشق روشنمان کند.

یکی ازم پرسید

منبع نوشته‌هات چیست

گفتم زیاد دور نیست

یک وجبی بغضــم

مـهـمــــ نـیـسـتـــ هـوا گـرمــــ بـاشـد یـا سـرد
مـنـ بـهـانـهـ مـیـگـیـرمـــــ و تــــ♥ــــو
دهـانـمـــ را بـا یـکــ بـوسـهـ بـبـنـد

بـے قـ ـرارم امشـ♥ـ ـب…

دلـ ـم آغـ♥ـوشـ ـت را مـےخـ ـواهد

تـ ـا در آن آرام و رام

گـ ـوش کنـ ـم به صـ ـداےقـ♥ـلـ ـبت

و زنـ ـدگے کنـ ـم

در هـ ـواے نفـ ـ♥ـس هـ ـایـ ـت

و عـ ـاشـ ـق تـ ـر شـ ـوم

و نـ ـفس هـ ـایـ ـم بـ ـه شـ ـمــ♥ ـاره بیـ ـفتنـد

و بےقـ ـرار تـ ـر شـ ـوم…

دلـ ـم مےخـ ـواهد بـ ـا ز تـ ـ♥ـو باشے

شریک لحظاتم

آنقدر دوستت دارم که :

لحظه‌های بی تو بودن

خاطرات با تو بودن را مرور می‌کنم

و لحظه‌های با تو بودن

برای لحظه‌های بی تو بودن

خاطره می‌سازم

و این چنین است که تــو

چه باشی و چه نباشی :

شریـک تمــام لحـظات من هـسـتی

من ماه تومیشوم

تومهتاب من باش

که ماه بی مهتاب زیبا نیست

تقصیر ما آدم ها نیست که سر حرفمان نمیمانیم

ما در زمینی زندگی میکنیم که ....

خودش روزی یک بار خودش را دور میزند

ﮔﺎﻫـــــﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟـــــﻢ ﻫﻮﺱ ﺷﯿﻄﻨﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ . . .

دلـــم یک شــب ِآروم میخــــواد … بــا آهنگــــی رومــــــانتیک…

چنــــد تا شمــــــع … و یک عالمــــــه تــــو…

که بــه دنیــــا بگـــــــم … خــــداحـــــافـــــــظ …

دنیــای مــن کســــی ست…

که در آغـــــوشش جــان میدهــــم…

یعنـــی « تــــــــــ♥ــــــو »