ظهری ک سنگها

شوق تو به پرواز درآمدند

شمشیرها و نیزه ها سر بهسجده گذاشتند

و تو خود را خیرات میکردی....

در شعر،تا بو واژه ی

گودال

می رسم...

احساس میکنم

دهانم

تیر میکشد...

✿ خداوندا ✿

اگر در کار تو چون و چرا کردم خطا کردم

وگر در ناامیدی تکیه جز بر کبریا کردم خطا کردم

حلالم کن ، خطا کردم

اگر اسمی به جز اسم تو آمد بر زبانم ، من پشیمانم

وگر در نیک روزی غفلت از شکر و دعا کردم خطا کردم

اگر لغزیده گاهی ذره ای پایم ببخشایم

وگر از فرش زیرم اندکی پا را فرا کردم خطا کردم

نفهمیدم که عشق اول و آخر تویی عشق آفرینا من خطا کردم …

مـن ...

دعــــا میکــــنم ...

تـــــو را داشــتـه بــــاشـم ...

تـــــو ...

دعــــا مــی کنـــی ...

دیگـــــر نبــــاشـــم !

بیـــــــــچــاره خـــدا !

خدا را چه ديـــدی ؟!

شايد دوام آوردمـــــــ ...

هر تمام شدنیـــــ كه مرگــــــ نيست

گاهیـــــ می توان كنارِ يكـــــ پنجره ...

سيگار به دست و منتظر « پوسيــــــــــد »...

خُــــــــــــــدایا!

بَحث نکنـــــ

مَنــــــ از تو تنهاترمـــــــ ها....

امروز هم گذشت و نیامدی

ناشکر نیستم فردا هم روز خداست

یکی ازم پرسید

منبع نوشته‌هات چیست

گفتم زیاد دور نیست

یک وجبی بغضــم