خدایا امروز را مهمان من باش…

به یک فنجان قهوه ی تلخ…

وقتش رسیده طعم دنیایت بدون (قوقول) را بدانی…

قصه ی غم انگیزیست ؛

دیدن مردی که به اندازه کافی برای خودش درآمد کسب کرده ولی ،

برای وارث، خودش رو به آب نه ؛ به آتش میزنه ...

آخرتی رو به دنیایی میفروشه،

آبی رو به آتشی ...

خدایا . . .
بابت هر شبی که بی شکر تو سر به بالین نهادم
بابت هر صبحی که بی سلام به تو آغاز کردم
بابت لحظات شادی که به یادت نبودم
بابت هر گره که به دست تو باز شد و من به شانس نسبتش دادم
بابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر تو را دانستم

مـــــــرا ببخــــــــش ...